Bugün 10 Kasım Ata'mızın ölümünün 76. yıl dönümü... Tüm yurtta, dış temsilciliklerde törenlerle anılıyor. Sosyal medyada da twitter, instagram, facebook profilleri, cover'lar fotoğrafları ile doldu. Hepsi geçici tabii maalesef...
Birkaç gün sonra, yok yok hatta yarından itibaren her şey eski haline dönmeye başlayacak. Ve biz medeniyet'ten, demokrasi'den, hukuk'tan, bilim'den, sanat'tan ve en önemlisi saygıdan uzak "bana dokunmayan yılan bin yaşasın" modunda yaşamaya devam edeceğiz.
Gönül isterdi ki her sene 10 Kasım anma törenlerimizde; dünya çapında artan bilim ödüllerimizle, gerçek demokrasi anlayışımızla, özgürce yazılan köşe yazılarımızla, sanat eserlerimizle, kitaplarımızla, sürekli artan okuma oranlarımızla, birbirimize olan saygımız ve sevgimizle Ata'mızın huzuruna çıkalım. Sanırım en çok o zaman huzuruna çıkmayı hak edebiliriz, ben böyle düşünüyorum...
SON DEFA
"Gidelim Afet… Bir orman kenarına gidelim. Her şeyi bırakalım. Şöyle basit bir ev, ocaklı bir oda… Evet… Evet… Hemen çekip gidelim ormanlara… Hele ben bir iyi olayım da…" (Karşısındaki Dört Mevsim tablosuna bakarken Kızı Prof. Afet İnan'a söylediği söz)
Ayaktayken çekilmiş son fotoğrafı. (Boğaz'da saygı duruşunda bulunan; hatta bazıları drednottan atlayıp, saraya doğru yüzmeye kalkmış olan Kuleli öğrencilerine asker selamı vermeye çalışırken...Pencere arkasından, arkada doktorları ve Cumhurbaşkanlığı yaverleri bir şey olmasın diye tetikte beklerken... — Dolmabahçe Sarayı.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder