5 Şubat 2016 Cuma

MAYA'YA MEKTUPLAR: Ek Gıda Maceran

28 Ocak'ta 5. ay kontrolünde doktorun artık ek gıdaya yavaş yavaş başlayabileceğimizi söyledi. Baban ve ben çok heyecanlandık. Günde 1 öğün sebze yiyebilecektin artık. Hatta tat vermesi için yemeklerine soğan ve sarımsak ile de tanışacaktın. (Özellikle sarımsak kısmı kafama pek yatmadı ya neyse.) Doktorun; sebzeleri önce buharda haşlamamızı, çok az blenderden geçirerek tel süzgeçte ezip sana öyle yedirmemizi söyleyerek tarifler verdi. Besin alerjisi açısından aynı yemeği 2 gün yemen gerektiğini de belirtti. "Umarım öyle bir sorun ile karşılaşmayız miniğim" diye dualar ettim içimden bu kısımda. 
Doktordan çıkar çıkmaz soluğu MacroCenter'da aldık. Organik olan tüm mevsim sebzelerinden ve ayrıca; patates, soğan, kara buğday, arpa, pirinç ve irmik aldık. 
Bir gün ek gıdaya geçeceğini bildiğimiz için baban yeni yıl hediyesi sana Philips Avent Food Cooker almıştı zaten.
İlk yemek olarak sana Kereviz pişirmeye karar verdik. Zira kereviz en zor tatlardan biridir. Sevmen için ilk onun tadını alman gerek diye düşündük. Ve 30 Ocak 2015 günü öğlen yemeğinde kereviz yemeğe başladın. Aşağıdaki tarif ile hazırlamıştı baban yemeğini:

1 Patates (Organik oldukları için ufaklar zaten)
Çeyrek kuru soğan
Yarım Havuç
1 Küçük Boy Kereviz
1 Tatlı Kaşığı İrmik

Tüm bu malzemeler 17 Dk buharda pişti ve 2 bız bız blenderdan geçti. Daha sonrada tel süzgeçte ezdi babacığın. En son olarak da üzerine 1 tatlı kaşığı zeytinyağ gezdirdi. Ve evet yemeğin hazırdı tostosum. Yemip yemeyeceğini çok ama çok merak ediyorduk. 

Yedin ya çocuğum, vallahi de billahi de yedin. İlk deneme için oldukça iyi sayılabilecek miktarda yedin hem de. Nasıl sevindik gördün zaten. (Belki de hatırlıyorsundur ha ne dersin?)
2. gün de hiçbir şeyi değiştirmeden aynı tarif ile tekrar pişirdik kerevizi sana. İlk günden biraz daha fazla miktarda yine yedin, şapırdata şapırdata hem de. Mutluluktan havalara uçtuk. 

3. gün ıspanak pişirmeye karar verdim. Bu sefer ben hazırladım, baban işteydi çünkü. Ispanak tarifin ise şöyleydi;

Bir avuç ıspanak
Bir dilim bal kabağı
Bir ufak patates
Çeyrek kuru soğan
1 Tatlı kaşığı pirinç

Bu sefer 15 Dk buharda haşladım. Blender ve tel süzgeçten sonra yine 1 tatlı kaşığı zeytinyağı ilave edip hazır hale getirdim yemeğini. Ispanak sevecek miydin bakalım derken bunu da yedin ya şapşik. Hem de hiç az sayılmayacak miktarda 12 kaşık falan yedin. 
Bu arada her seferinde yeme işlemine sen kendin son verinceye kadar devam ettik, asla ısrar etmedik. Çünkü sana güveniyorduk ve sen kendini biliyordun. Doyduğunda ya da istemediğinde belli edecektin zaten ki, öyle de oldu. Yeter artık dediğinde kestik vermeyi. 

4. günde de Ispanağı aynı iştah ile yedin. 

5.ve 6. günler Karnabahar ile tanışma zamanın gelmişti. Hazırlarken;

1 ufak karnabahar çiçeği
Yarım havuç 
Çeyrek kuru soğan
1 Ufak patates
1 Tatlı kaşığı kara buğdayi 15 dk buharda pişirip, blender ve tel süzgeçten sonra zeytinyağı ilave ederek sana sundum. Ben yemeğini hazırlarken sen yanımda mama sandalyende oturup beni izliyordun ve acıkmıştın. İlk defa bugün ağzını şapırdatmaya, yemek için hazır olduğunu belli etmeye de başladın. Ahhhh nasıl sevindim, hemen babana da yazdım uçtu havalara. 
Ve karnabaharda hapur hupur indi midene miniğim. Bunu da sevdin çok şükür. Artık neredeyse tabağına koyduğum miktarları bitirmeye başladın. (Haa bu arada senden arta kalan yemekleri ben yiyordum haberin olsun, acaip lezzetli oluyorlardı çünkü.İlk gün baban ile beraber yemiş ve bayılmıştık kerevize)

7. gününde yani bugün de brokoli ile tanıştın. Bağlayıcı olarak bu sefer arpa şehriye ve bal kabağı kullandım yine. Tabak bitti ya neredeyse kısss Maya. Umarım bundan sonra da sevmeye devam edersin benim minik mucizem...

Yeni annelere ve anne adaylarına tavsiyem olacak postun bu kısmından sonrasında. Maya'nın yemekleri bana göre bu kadar çok sevmesinin belli nedenleri var:

1. Genetik (Babasına ve benim dedeme çekti:)
2. Maya'ya haftaiçleri ben yalnız bakıyorum. Ve neredeyse 2. ayindan itibaren Maya'yi anakucağına oturtup ben mutfakta yemek hazırlarken yanıma alıyordum. (Hala da öyle devam ediyoruz.) Pişirdiğim tüm yemekleri O'na tarif ediyorum, maksat kızımla muhabbet olsun. Dinliyor da şapşik bir güzel. 3. ayından itibaren takip etmeye de başlamış, merakı giderek artmıştı zaten
3. Maya 4 aylık olduktan sonra Mama sandalyesi aldık ve biz yemek yerken yanımızda oturtup bizi izlemesini sağladık. Gözü yediklerimizde ve ağzımızdaydı sürekli. Eee bizde de iştah çok olunca, nasıl hevesle yediğimizi gördü hep. 
4. Yukarıda kızıma da bahsettiğim gibi hiçbir zaman ısrar etmedim. Kendisi istemiyorum artık diye belli edene kadar verdim sadece, asla devam için zorlamadım. 
5. Daima uykusunu almış ve aç olduğunu bildiğim zamanlar yedirdim. 
6. Ve son olarak her gün aynı saatte yedi. Zaten programlı bir çocuk Maya, her şeyinin bir saati var. (Başak burcu bebesi)

Dilerim tüm bebeklerin ek gıda maceraları Maya kadar başarılı geçer. Tüm bebelere afiyet olsun. annelere de kolay gelsin. Babalar siz de boş durmayın, bu işlere benim bey gibi el atıverin bir zahmet...