MAYA'nın DÜŞLER ÜLKESİ'nin HİKAYESİ

İnstagram'da beni takip edenlerin bildiği üzere, kızım ve O'nun yaşamına ilişkin bir fotoğraf albümü olusturmaya çalışıyorum #mayaninduslerulkesi tag'i altında paylaşımlar yaparak. 

Nereden çıktı bu "Maya'nin Düşler Ülkesi?" diye merak edenlere cevap olduğu gibi, bu yazının asıl amacı; kızıma ileride okuması için hem bir anı, hem de bir açıklama niteliğindedir.

2015 yılının Nisan sonu ya da Mayıs başı falandı sanırım, tarihi net olarak hatırlamıyorum, Maya'nın karnımda mışıl mışıl uyuduğu bir akşamdı.  Çok sevgili dostlarımız Sedat ve Gunyüz'ün; Türkiye'yi terk edip Amerika'da yaşama kararı almalarından sonra, Türkiye'ye veda yemeği yiyorduk, hem manzarasına hem de muhteşem Akdeniz ve klasik Türk mutfağını büyülü bir lezzetle harmanlayan Yedi Mehmet Restaurant'ında. Ilık bahar akşamına eşlik eden, keyifli sohbetimiz sırasında Sedat "Geleceğe götüreceğimiz tek şey ne olacak? Bir fikriniz var mı?" diye sorduğunda, doğru tahmin edemedik, ben de Burak da. Sedat "Telefon!!!" dediğinde çok şaşırdığımı hatırlıyorum. Bununla ilgili izlediği bir belgeselden bahsetti sonra. 

O anda ilk kıvılcımı ateşlendi bu tag meselesinin. Ne zaman ki Maya doğdu ve ben O'nun o büyülü, o anlamlı, o içine sanki bir bilge kaçmış gözlerini gördüm ve kendimi daha önce hiç bilmediğim, hiçbir kitapta okumadığım, hiç deneyimlemediğim bir düşler ülkesinde yaşamaya başladığımı hissettim... İlk zamanları çok şaşkınlık, çok zorluk ama her saniyesi muhteşem bir düşler ülkesi. İşte o ilk şaşkınlık, zorluk günleri geçtiğinde ve kızımla birbirimize iyice alıştığımız zamanlarda "Maya'nin Düşler Ülkesi" olsun senin fotoğraflarda yaşayan her bir anının adı dedim ve bu tag altında paylaşımlara başladım. 

(Sosyal Medyadaki ilk fotoğrafı)

Amacım; kendi arşivimde tuttuğum fotoğrafların başına bir iş gelse bile kızım; geçmişine, bebekliğine, doğduğu güne, hayatındaki tüm ilklere; istediği zaman ulaşabilsin. 

Çünkü ben, ne doğduğum ana, ne bebekliğime, ne de çocukluğuma çok fazla ulaşamıyorum maalesef. Ne zaman yürümeye başladığımı, ne zaman ilk dişimin çıktığını bilmiyorum mesela... Kızım hepsini bilsin istedim, istiyorum...

Tüm mesele bundan ibaret...

Anı biriktirmeye değer günler yaşamanız dileği ile...